Castanedavari Uygulamalar - Victor Sanchez

Doğayı sessizce gözlemlemek ve yaşayan Tolteklerin sözsüz Bilgisi, öz­gürlük yolunda ustanın fantezilerinde takılmamak konusunu oldukça açık ortaya koymuştu. Castaneda’nın kendisi de bu konuda çok açıktı. Don Juan Matus’un şu düstûrundan hareket ile, bir nagual aramak yerine kendi enerjim ile ilgilendim: “Bir savaşçı, kendi kişisel gücüne güvendi­ğinde, yenilmezdir ve bu gücün küçük veya muhteşem oluşunun bir önemi yoktur.” Tek başıma garip, donjuanvari teknikler uygulamaya başladım ve bunlar daha önce bildiklerime eklendi. Uzun ve tekrarlı dik­kat yürüyüşleri yaptım, kendimi gömdüm, bir ağaca asılarak geceler geçirdim, duygusal yaralarımı iyileştirdim kendime ait alışkanlık kalıplarım kırdım, enerji kayıtları tuttum. Görebilene kadar, ki­şisel geçmişimi silmek için yöntemler araştırdım. “Carlos Castaneda’nın eserlerini yaşayarak uygulamak” olarak adlandırdığım birçok uzun deneyimlerim oldu. Sonuçlar sarsıcıydı: Teknikler işe yarıyordu ve alışıl­madık bir farkındalığı, diğer benliğin farkındalığını ortaya çıkarmıştı ve bu her birimizin içinde var olan sayısız gizli kaynağa işaret ediyordu. Enerjimizin, sıradan olandan çok farklı bir kullanımını ve algılanışını or­taya koyuyordu.

Castaneda uygulamaları bana, okuyucularının daha çok dikkatini çeken “ender olaylar”ın (dostlar ile, ağaçlar ile veya Toprak ile konuşmak ya da onları dinlemek, uçmak duygusu, bir kurt gibi algılamak, karanlıkta koş­mak, rüya bedenini farketmek vs.) yanı sıra, bunlardan çok daha önemli bir şey kazandırdı. Don Juan’ın haklı olduğunu gördüm: Algıladığımız dünya, örneğin benliğimiz (kendi egomuz) bir tanımdan başka bir şey değildir—sadece biz onun gerçek olduğunda ısrarcı davrandığımız için gerçekmiş gibi görünen bir fantezidir. Dünyayı durdurmak, benliği durdurmak, olağanüstü görsel oyunların çok ötesinde bir şeydir. Bu, farklı dünyaları, farklı varoluş biçimlerini algılamak ve deneyimlemek ihtimâ­linden eksik veya fazla bir şey değildir. Daha farklı ve daha iyi algıla­mak... Her gün tekrar oluşturduğumuz dünyayı çelişkili bir şekilde tanımlamağı bırakırsak, bunu özgürlüğe giden hakiki yol olduğunu ve bizim yaşanılacak daha iyi dünyalar oluşturuşumuza yol açtığını görürüz. Kendimizi, yine kendimize verdiğimiz önemle, şikâyetlerle, asabiyetle ve bayağılıkla tanımlamayı bırakmak, içinde bulunacağımız farklı koşul­larda nasıl olacağımızı seçmek özgürlüğüne giden somut yoldur. Sadece tek bir varoluş şeklinin kölesi olmağı bırakırız. Kişisel tarihimizin belirlediği köleliğe veda ederiz. Kişisel imgemizi belirleyen suni ve dar sınırlaarı aşarız. Tek taraflı olmaya ve yaşamaya veda ederiz.

Castaneda tekniklerini uygulamak sayesinde kısaca, özgür olduğumuzu keşfettim. Nasıl olmak ve nasıl yaşamak istediğimizi biz seçebiliriz.

Victor Sanchez