Babanın sevgisi çocukta özgüveni besliyor!

Anne ve babanın davranışları çocuğun sağlıklı  birey olarak yetişmesinde önemlidir. Babalık görevi de annelik gibi bebeğin ana rahmine düştüğü anda başlar.
Yrd. Doç. Dr. Barış Önen Ünsalver, baba sevgisinin çocukta özgüveni beslediğini belirterek babanın çocuğun bakımı ve yetiştirilmesindeki önemini anlattı.   
Sevgisini göstermeyen, ciddi ve otoriter baba modeli de aşırı şımartan baba modeli de çocuğun gelişimini olumsuz etkiler. 
Toplumumuzda baba çocuğun yaşamına bebeğin dünyaya  gelmesinden sonra girer ve anneye yardımcı rolü üstlenir. Oysa babalık, baba olunacağının öğrenildiği an itibariyle başlar.
Çocuk;

• Şefkat ve temel ihtiyaçlarının karşılanması için anneye ihtiyaç duyar ancak
• Özgürleşmesinin yolunu açma, bağımsızlığının aracısı, güvenliğinin koruyucusu ve hayatını kolaylaştırıcı baba figürüne de ihtiyaç duyar.

Babanın anneye göre daha az evde olması, çocukla- baba arasındaki ilişkiyi uzaklaştırabilir.
Kültürel olarak da baba, çocukla fazla duygusal ilişkiye girmeden uzaktan mesafeli bir ilişki kurar.
Babanın arka planda kalması çocukta özgüven sorunlarına neden olur.
Babanın yetersizliğinde ya da eksikliğinde çocuk;

• İçe kapanık,
• Çekingen ya da
• Öfkesini kontrol etmekte zorluk yaşayan,
• Saldırgan,
• Sınırsız bir yapıda olabilir.

Çocuk babadan sevgi, şefkat, öpme ve koklama gibi sevgi davranışları gördükçe kendisini sevilebilir hisseder.
Bu nedenle baba sınır koyup çocuğun güvenini sağlayan otoriter baba olduğu gibi çocuğuna şefkat de göstermelidir.
Çocuk, kendisine kurallar koyan babasının kötü olmadığını, kendisini korumak, dış dünyaya hazırlamak için böyle yaptığını ve kendisini sevdiğini anlayabilir.
Bazı ebeveynler çocuklarına karşı “iyi polis-kötü polis” oyunu oynarlar. Yani, bir taraf çocuğun hatalarını kapatır diğer taraf ise disiplin kurmak için sert ve otoriter olur.  Ancak bu doğru değildir. Çocuk işine gelen tarafı seçer. Sınır çizen, otorite uygulayan kişiye karşı saldırgan olup isyan edebilir ya da içine kapanabilir. Sevilmediğini düşünür. Bu da çocuğun ilerideki hayatını ve ilişkilerini etkiler. Sürekli ceza alan ve disiplin uygulanan çocuk onaylanmadığını düşünür. 
Bazen de ebeveynler, kendi ebeveynlerinden gördükleri yanlışları çocuğuna uygulamamak için farklı davranır. Örneğin kendi babası aşırı otoriter ise o çocuğuna aşırı sevgi gösterip sınırsız tolerans tanır. Bu da doğru değildir.

Baba çocuğuna nasıl davranmalı?
Baba,

• Çocuğun her hatasına tolerans göstermemeli, her sorunu çözmemeli, sorunu çözmesi için çocuğu teşvik etmelidir.
• Çocuğun her istediğini yerine getirmemeli ancak sert ve anlayışsız bir baba da olmamalıdır.
• Çocuğu ile ders verir bir tonda, öğretmen gibi konuşmamalı, sorgu memuru gibi sorular sormamalıdır.
• Çocuğunun gözlerinin içine bakmalı, onunla fiziksel temas kurmalı, onu okşamalı, öpmeli ve sevildiğini hissettirmelidir.
• Çocuğunun korkularını ve endişelerini sormalı, ancak karşılaştığı cevaplar karşısında paniğe kapılmamalıdır. Korkularını ve güçsüzlüklerini cezalandırmamalı, çözüm için yardımcı olmalıdır.
• Aile kararlarında çocuğunun fikrini almalı, babanın hatası varsa çocuğundan özür dilemeli onun kararlarına saygı göstermelidir.
• Eşine sevgisini göstermekten kaçınmamalıdır ki çocuk kendisini sevgi ağacının meyvesi olarak görebilsin.

Kaynak : http://www.anneysen.com/