Ve bir
adam söyle dedi: "Bize kendini bilişden bahset."
Ve o
cevap verdi:
"Kalbiniz
gecelerin ve gündüzlerin sırrını sessizce bilir.
Ancak
kulaklarınız, kalbinizin bilgisini işitmek için deli olur.
Düşüncelerinizde
daima bildiğinizi, kelimelerde de bileceksiniz.
Rüyalarınızın
çıplak bedenine parmaklarınızla dokunabileceksiniz.
Ve böyle
de olması gerekir.
Ruhunuzun
saklı kaynağı yükselmeli
ve
çağıldayarak denize doğru koşmalı;
Ve o
zaman, sonsuz derinliginizin hazineleri
gözlerinizin
önüne serilecektir.
Ancak
bilinmeyen hazinenizi tartmak için tartı aramayın;
Ve
bilginizin derinliğini değnekle
veya
iskandil ipiyle ölçmeye kalkmayın.
Çünkü
kişi, ölçüsüz ve sınırsız bir deniz gibidir.
’Tek
doğruyu buldum’ değil, ’Bir doğruyu buldum’ deyin.
’Ruha
giden yolu buldum’ değil,
’Kendi
yolumda yürürken ruhu buldum’ deyin.
Çünkü
ruh, her yolda yürür.
Ruh ne
bir çizgi üzerinde yürür;
ne de
bir kamış gibi dümdüz büyür.
Ruh,
sayısız taç yaprakları olan
bir
lotus çiçeği gibi açılır."
Halil
Cibran
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder